Haii kapoy.

Im sorry I haven't been able to blog for quite a while due to a lot of reasons, but not worth mentioning anyway. Let's just keep it simple, I was busy.

Finals ended last Friday and I went to Cebu the day after to attend a rather unorganized reunion, but in fairness, it was nice seeing my classmates again after 15 yrs or so. Their faces haven't changed so much or maybe because I've seen them in Friendster that I wasn't surprised of how they look in person already.

Thanks to Joseph for taking the time to drive me around the city, back and forth. Free of charge. Thanks for making time eventhough I know you're very busy with work and life you still managed to squeeze me in your schedules. You made my stay in Cebu less lonely. Maraming salamat 'Tol. Thanks to Lence for not leaving me behind even though you have other friends to attend to, you never left me alone or let me be out of place. Hope you have a good school term there, goodluck sunshine! I also met nice set of acquaintances when I was there, and it's really nice to talk to people who don't know much about me coz I can be more open to them and can hear them speak their minds and give me advices without me being concerned of what they might think of me afterwards or what they might talk bout me behind my back. You know who you guys are 'the fab 4' (Lence, Gaye, Iya, Niko). Sometimes it's nicer that way, I feel more at ease. Walang taong mananapak, wala akong taong masasaktan at walang taong gagawa ng pekeng konklusyon kung anong klaseng tao ako.

Actually, the other reason why I decided to go there was because I just wanna get away, be alone and think about the past 2months that I've been living here in PI. It has been really really one heck of a very fast paced life I might say, and a lot has been going on and has happened since then. I thought it's going to be quite hard to adjust to school life again, but I was totally wrong, I've met wonderful friends whom I hang out with once in a while, at least we have almost the same stories to tell, school schedules and stuffs that it's easier for us to hang out when we like to. Unlike my girlfriends who are sooo busy with reviews and work nowadays that it's hard to invite them for even just a simple lunch or dinner. It was never used to be like it was before. Minsan gusto ko ng magtampo pero sympre hindi ako ganung klaseng tao, I'm not selfish maski they are all I have here in PI right now. I don't wanna pressure them also kasi pasaway na ang tawag sa mga taong ganon. At hindi ako ganyan. Pasaway lang ako sa ibang bagay pero dyan, nope I'm not like that. Isa lang masasabi ko tlaga, "Gawd, we're damn old!"

Shoutout to All Mothers

HAPPY MOTHER'S DAY TO ALL YOH MOTHERS OUT THERE!!!! Have a great day everyone! And to my MUM... I LOVE YOU!!! I MISS YOU and take care of yourself out there.

I'm missing my family sooooooooooooooo much!

Bored or Badtrip?

Nakakasuka. Nakakasukang mag-isa. Hirap pla talaga. Hindi pareho ng dati na isang tawag o text mo sa mga kaibigan, go lets kaagad sila. Ngayon, marami ng mga valid reasons, prior commitments at kung ano-ano pa. Batong-bato ako kagabi, gusto kong lumabas kaya lang hindi ko naman pwedeng dalhin ang sasakyan kasi baka malaman ng lola at hindi na naman siya makatulog ng maayos. Ayoko lang siyang bigyan ng iisipin pa. Eh kaya bored ako sobra. Ibang moieee to ngayon, nasa bahay on a Friday night mga pips! E-congrats nyo naman ako o.. haha. Para akong loka dito. La na ngang civilization sa bahay pati pa ba naman paglabas sa gabi eh wala rin. Haiii. Sarap bumalik sa cali, at least doon, kahit mag-isa lang ako, nakakapag ikot ako kahit saan, bahala na si batman. E dito, may dapat akong iconsider lagi. E bakit pa nga ba ako bumalik dito noh?

Hindi ko pa nga nasasabi sa bestbud ko na c superman na nagaaral na ako ngayon. Sigurado pagnalaman niyang matatagalan ako dito malulungkot yun. Meron na nga siyang kutob eh. Kasi uuwi siya dito sa Pinas (bakasyon) next week, eh gusto niya akong papuntahin doon sa Cebu. Taga Cebu kasi. Eh nauubusan na ako ng reasons na medyo alanganin ako. Sabi pa niya sagot niya ang pamasahe, pumunta lang daw ako doon. Gusto ko sanang tanggapin ang offer why not db, kaya lang pano naman class ko elloow. So next week pagdating niya dito sa Pinas, maguusap kami at sasabihin ko na sa kanya. Palagay ko tatawanan niya lang ako, kasi matagal ko ng nirereklamo sa kanya ang mga bagay tungkol sa mga kung ano-ano sa buhay ko... so sa wakas nakuha ko ng e-convince ang mga parents ko na pauwiin ako dito. Hindi nga lang sa course na gusto ko pero la na akong pakialam doon. We can't always get what we want anyway.

So ayun lang. Nagkwento lang ang lola nyo.

Princess.

The class was a drag as usual. Our teacher was having a reading recital rather than lecturing the lesson to us. When the class finally ended, sinamahan ako ng mga new found friends kong sina Nj & Ice papunta ng Fedex kasi meron akong papadalang documents to my p0pz tapos sabay na lang silang umuwi sa akin tutal on the way na rin naman ang mga bahay2x nila. After Fedex, we had a snack first just to pass the time and traffic. While we were eating, nagtext si Princess na isa pa naming new found friend na wala na daw siyang class so kung ok lang na hintayin daw namin siya para sabay2x na kami umuwi. When Princess got there a few minutes later, we decided to go home na. On our way home, sympre sakay ng aking vintage VW bug, bigla na lang sinabi ni Princess na 8 yrs younger sa akin, "Mga ate, inom tayo sige na!" Muntik na ko ng ma-steer ang wheels on a different direction sa gulat ko. Tinanong namin siya bakit naman biglaan..may problema ba siya. Wala naman siyang sinabi, but she insisted na samahan daw namin siyang uminom.

Huminto kami sa isang Starmart at doon kami tumambay. Isang bot plang ng Light eh wala pang 3 minuto ata ay ubos na nya. Napatingin kaming dalawa ni Nj, na kasing age ko, sa isa't-isa pero we just didn't make any comment yet. Sabi pa ni Princess, "Nauuhaw lang talaga daw siya, pasensya na." Nag-offer ako, kung gusto pa nya, sabi naman eh, "Sige Ate, ok libre mo?" So pumasok kami ng mart uli at pinabayaan ko lang siyang pumili ng gusto nya. Aba, kabayo ba naman ang kinuha, extra strong sabay sabi na tagay na lang daw naming apat. Nung bumalik na kami sa upuan, siya na ang unang naglagay sa baso since hindi pa naming tatlo ubos ang Light eh. Hindi namin namalayang half na pla ang laman ng kabayo na ila-ilang minuto pa lang naming binili! Sa isip2x ko, "Hindi na maganda ang kutob ko." So nung nagparestroom sina Princess at Ice, nagusap kami ni Nj, na uwi na kami kasi mukhang solve na si Princess. Nung bumalik sila galing restroom, parang nagwawala na si siya at bigla na lang tong nagconfess sa amin na nakainom na pla siya before siya pumasok ng klase namin kanina ng 2 kabayo. Tinanong namin kung sino ang kasama, sabi nya siya lang magisa.

Bigla na akong nagyaya umuwi, sabi ko, "Hahatid ko na kayo dahil mukhang uulan yata." Nagparestroom uli si Princess, this time ako na ang kasama. Halos hindi na nya maituwid ang lakad nya at bigla ba namang umupo sa sahig ng CR! Sabi ko marumi dyan at tinulungan kong tumayo ang bata. Sabi niya hindi daw siya lasing, masakit lang daw ulo niya. So ayun, hinawakan ko na siya paglabas namin ng CR at dumerecho na kami ng sasakyan. Halos hindi na makalakada ang lola, nabunggo pa sa windshield ko. Nung papaatras na kami, nagwild sabi hindi pa daw siya nakakapunta ng CR, binuksan niya ang passenger seat door so bigla akong napahinto, buti na lang asa parking lot pa kami. Napsigaw kaming tatlo ng wala sa oras ng, "Princess!" Paghinto ko lumabas siya at natumba gusto na atang humiga sa daan! Dali2x siya naming tinulungan ni Nj at pinasakay uli sa sasakyan. Ayaw niya pang umuwi sa bahay nila kasi pagagalitan siya ng mom niya pagnalamang nakainom siya at lasing. So dumerecho kami muna sa bahay ni Nj, pra doon magpalamig ng ulo at magbakasakaling magsubside ang alcohol level nya. Pero mas more na atang nagwild doon. Naging very restless at uncooperative si Princess. Hanggang sa napilitan kaming iuwi talaga siya sa bahay nila bahala na kung ano mang sabihin nya kasi gabi na at grabe ang buhos ng ulan. Basa na ako at lumulusob na sa baha.

Naabutan kami ng ilang oras paikot-ikot sa subdivision nila na hindi namin akalaing pagkalaki-laki pla. Hindi niya rin alam kung asan na ang bahay niya. Ayaw niya pang ituro kasi ang sa isip niya pagagalitan siya. So we made up a lie to her mom pra lang ma save siya from sermon. Nung ilang minuto pa rin at ayaw parin nya ituro ang bahay niya at mag 8pm na, I just completely snapped! Naubos na ang pasensya ko at lalong lalo pa at mahirap magdrive sa malakas na ulan. Napagalitan ko si Princess. At yun, tumino ng konti at naituro na rin nya sa wakas ang bahay niya.

Anyway, ang reason ng storya na to kung bakit siya nagkaganon? Kasi kinuha ng mom niya ang ATM niya kasi nahuli rin siyang lasing nung last Saturday. Merong nagsumbong sa nanay niya kaya ayun. Mayaman sina Princess, hindi ko akalaing meron siya side na ganon. It goes to show na pagspoiled brat ka, mahirap din pla ang sitwasyon. Kahit konting bagay lang, prang big deal na pra sa kanila. Ayun dahil lang pla sa ATM na may lamang big amts kaya siya nagkakaganon. Buti na lang hindi ako spoiled. Haaaaiiiiiiiiiiiiii.... what an experience. Buti na lang hindi ako lumaking ganon.

Ay grabe talaga AS IN!

As in WTF! hehe. Why? It's because our teacher ditched her class to go join her other co-teachers to a fiesta in somewhere city. Nakakatuwa sobra! It's really ONLY IN THE PHILIPPINES lang talaga to mare! hehehe. Pero in fairness bumalik cya ha. The class was supposed to start 1pm...and people were already leaving by quarter to 2. Tapos nung malapit na ako sa sasakyan, bigla na lang.... "TEKA C MA'AM!" hehehe. Si Ma'am ay papunta ng classroom. Dali2x kong tinawag ang aking mga kaseat-mates na ngayon ay closeness friends ko na, at tumakbo kami pabalik ng classroom. Sympre, konti na lang ang natira doon. And we were supposed to have a midterm tomorrow but since she was lazy to teach the next chapter which was supposed to be included for the midterms... ABA! She cancelled the chapter na lang. Tapos eto pa, the midterms was then moved to Monday dahil meron daw cyang emergency meeting ng kung ano man yun I really didn't listen much because I was too pre-occupied that this was very much different where I'm from. *laughed* The best part was... she gave extra credit points to those who were there and who went back. Galing! Da best! hehehe.

Times 3.

never thought this day would come
first love, young love, to and from.
funny how it is to see
two people finding their destiny.
weathering the feelings within
the mind thinks but the heart grins.

not knowing where this is going
we continue the quest we're having.
come what may, whatever will be will be.
chasing sunshine times three.

Parang Ewan.Hehe.

Iba talaga kapag mahal ka ng isang tao. Yun bang usual question na sino ang mas pipiliin mo: "Ang taong mahal mo, o Ang taong nagmamahal sayo." Na ang usual sagot ng marami edi sympre, "Yung taong mahal mo," pero hindi rin pala para sa lahat ang sagot na yan. Meron pala talagang sumasagot na ang pipiliin nila ay, "Yung taong nagmamahal sayo," kasi bakit? Nafe-feel mo kaagad ang umaapaw na pagaaruga na wala ka ng iba pang masabi kundi ang huminga ng malalim at sabihing, "Iba na to." Na minsan pilit mong tinatanong sa sarili mo na, "Totoo ba kaya to?" Hindi ka halos makapaniwala na may tao pala talagang nagmamahal sayo ng higit pa sa pagkakaalam mo. Napapaisip ka.. na kaya ka rin pala talagang mahalin ng isang tao.

Grabe na tong nararamdaman ko. D ko nga alam kung ano pa ang hinihintay ko eh. Siguro sa tagal ko ng hindi nakakaramdam ng pagmamahal na tunay kaya ako nagkakaganito. I used to play around, hindi ko siniseryoso ang mga bagay na to. Pero naisip ko rin, matanda na rin ako para maglaro-laro pa. Siguro noon hindi ko siniseryoso kasi nasaktan ako ng lubusan. Naubos lahat. Drained and all. Pero here I am few years later, stronger and wanting to risk loving again. There's a potential someone na hindi ko akalaing magclick kami. Drawn from different lifestyles, we met again. And he's not hard to like. Boyfriend material, and more pa nga eh. He came from a good family and although bansag na bad boy kinda...hindi naman pala totally. Nagulat nga ako kasi he's different from what I expected. And he really respects me and he's not kidding around when he said that he serious about me kasi nafeel ko yun. Ako pa naman, known to be sometimes an impulsive player na kung sino lang na parang manligaw sasagutin kaagad, eh biglang napahinto at napaisip at napasabi ako sa sarili, "Teka iba na nga talaga to ah." I never felt like this for a long time. I've missed this feeling and now it's coming back. I like this feeling. Yung feeling na love ka ng isang tao. Yung feeling na mahalaga ka sa isang tao maliban sa pamilya. Yung feeling na minsan lang dumarating na talagang masasabi mong, "Heto na."

Pero hindi pa kami in fairness. Hindi ko pa siya sinasagot. I need time maski na no need naman talaga ng more time pa, I just wanna take everything slower this time. Sigurista? Hindi naman. Sinasanay ko lang ulit ang sarili ko sa maaaring mangyari sa daraang mga araw. Nakita na nya ang matagal na nyang hinahanap noon pa, so he's willing to wait. And he's not going anywhere, anytime soon. Ganyan talaga siguro pag First Love. Totoo nga siguro yun.